Haartransplantatie van Lichaams- en Borsthaar

Een haartransplantatie met lichaamshaar (ook wel BHT – Body Hair Transplant genoemd) is een ideaal alternatief voor mensen die een haartransplantatie wensen, maar die onvoldoende donormateriaal (geschikte haarwortels) op hun hoofdhuid (het primaire donorgebied) hebben. Bij deze methode worden haarwortels (grafts) gebruikt die verzameld zijn uit de borst-, rug- of baardregio, met als doel een groter totaal aantal grafts te kunnen verkrijgen. Vooral bij patiënten wiens donorgebied op het hoofd zeer beperkt is, kan een haartransplantatie met lichaamshaar succesvolle resultaten opleveren.

Met de ontwikkeling en verfijning van de FUE-haartransplantatietechniek zijn ook de verwachtingen van patiënten (die natuurlijk ogend en dicht haar wensen) toegenomen. Wanneer de haarwortels in het nekgebied (het primaire donorgebied) onvoldoende zijn, onderscheidt lichaamshaar zich als een uitstekende secundaire (ondersteunende) donorbron. Bij een tekort in het nekgebied is lichaamshaar een perfecte ondersteuning en een alternatieve oplossing geworden. Hierdoor kunnen de kale gebieden in het ontvangstgebied (de ‘recipient zone’) effectiever worden bedekt.

Volgens gegevens van de ISHRS (International Society of Hair Restoration Surgery) wordt bij ongeveer 5% van alle haartransplantaties gebruikgemaakt van lichaamshaar. In gespecialiseerde centra zoals de AHD-kliniek ligt dit percentage echter aanzienlijk hoger. De transplantatie van lichaamshaar wordt (vooral met baard- en borsthaar) gezien als een effectieve methode om de haardichtheid te verhogen, met name vanwege de structurele gelijkenis (qua textuur) met het hoofdhaar.

Wie zijn Geschikte Kandidaten voor een Haartransplantatie met Lichaamshaar (BHT)?

Het primaire doel van het gebruik van lichaamshaar is om een hogere dichtheid (een groter aantal grafts) in het ontvangstgebied te kunnen realiseren.

Een haartransplantatie met lichaams- en borsthaar is een effectieve methode die speciaal is ontwikkeld voor personen wiens primaire donorgebied (op het hoofd) onvoldoende is. Het doel van deze techniek is om de haardichtheid in het ontvangstgebied te verhogen door een groter totaal aantal grafts te gebruiken. Vooral voor specifieke patiëntengroepen biedt deze methode aanzienlijke voordelen.

Dit zijn de meest geschikte kandidaten voor een haartransplantatie met lichaamshaar:

Patiënten met Vergevorderde Kaalheid (Type Norwood 6-7)

Bij individuen die lijden aan androgenetische kaalheid in een vergevorderd stadium (Norwood 6-7), kunnen de haarwortels in het nekgebied (het primaire donorgebied) onvoldoende zijn.

Bij deze patiënten zijn er vaak minimaal 7.000 tot 8.000 grafts nodig om het volledige kale gebied te bedekken. In dergelijke situaties vormen borst- en baardharen een uiterst waardevolle secundaire (reserve) donorbron. Met andere woorden: bij grootschalige kaalheid zijn borst- en baardharen een cruciale reservebron om de dichtheid te verhogen.

2. Patiënten die een Tweede of Derde Haartransplantatie Sessie Ondergaan

Voor patiënten die al eerder een haartransplantatie hebben ondergaan en bij wie de haarwortels in het primaire donorgebied (op het hoofd) volledig zijn uitgeput (opgebruikt), vormt lichaamshaar een zeer effectief alternatief.

Op deze manier kan de benodigde hoeveelheid grafts voor een nieuwe sessie alsnog worden verzameld.

3. Patiënten met een Fijne (Dunne) Haarstructuur

Bij patiënten die van nature fijn (dun) haar hebben, kan de haardichtheid (het aantal haren per cm²) strategisch worden verhoogd door het (aanvullende) gebruik van lichaamshaar (BHT).

Hierdoor wordt een vollere en meer volumineuze uitstraling bereikt. De combinatie van (het eigen) hoofdhaar en lichaamshaar is zeer effectief om een betere dekking (visuele dichtheid) in het kalende gebied te creëren.

4. Transplantatie op Littekenweefsel (Verwondingen, Brandwonden of FUT-littekens)

Indien het noodzakelijk is om een haartransplantatie uit te voeren op littekenweefsel – veroorzaakt door eerdere verwondingen, brandwonden of een FUT-operatie (‘strip scar’) – biedt lichaamshaar (BHT) een zeer geschikt graft-alternatief voor deze specifieke zones.

5. Patiënten met een Beschadigd Donorgebied (Nek) door Overharvesting

Wanneer het nekgebied (het primaire donorgebied) extreem is uitgedund of zelfs kale plekken vertoont als gevolg van overharvesting (foutieve/excessieve graft-extractie) tijdens een eerdere FUE-procedure, kan lichaamshaar (BHT) worden ingezet om deze beschadigde zones te herstellen of te camoufleren.

De reden hiervoor is dat de haren in het nekgebied, als gevolg van die eerdere foutieve extractie, al volledig zijn uitgeput (opgebruikt).

6. Voor het Verzachten van een Onnatuurlijke (Harde) Haarlijn

Om een kunstmatige of ‘harde’ haarlijn te verzachten die bij een eerdere haartransplantatie is ontstaan, wordt in het bijzonder de voorkeur gegeven aan borstharen.

Borstharen zijn met name zeer effectief om het slaapgebied (de ‘slapen’) te helpen (reconstrueren) en deze zones een natuurlijkere uitstraling te geven.

7. Voor Haartransplantatie op het Kruingebied (de Vertex)

Het kruingebied is een van de zones waar haaruitval zeer frequent voorkomt.

Indien de beschikbare grafts (uit het hoofd-donorgebied) onvoldoende zijn tijdens een haartransplantatie van de kruin, kan lichaamshaar (BHT) uitstekend worden ingezet als aanvulling (extra versterking).

8. Personen in een Geslachtstransitie (Gendertransitie)

Tijdens een geslachtstransitieproces (gendertransitie) kan lichaamshaar (BHT) extra ondersteuning bieden bij het transformeren van de bestaande haarlijn naar een meer vrouwelijke (feminisatie) of juist meer mannelijke (masculinisatie) vorm.

Welke Lichaamsharen worden Gebruikt voor een Haartransplantatie?

Een haartransplantatie met lichaamshaar (BHT) is een procedure waarbij haren worden gebruikt die verzameld zijn van externe lichaamszones, in gevallen waar het aantal haarwortels (grafts) op de hoofdhuid onvoldoende is.

Deze methode is een effectief alternatief voor patiënten die niet over een adequaat (voldoende) donorgebied op het hoofd beschikken.

De prioritering van welke lichaamsdelen worden gebruikt (d.w.z. welke haren de voorkeur hebben), is een cruciale factor die de uiteindelijke kwaliteit van het resultaat bepaalt.

1. Baardharen: Het Meest Gebruikte Lichaamshaar (De Donorbron met de Hoogste Voorkeur)

Baardharen zijn de meest geprefereerde (meest verkozen) donorbron onder de verschillende soorten lichaamshaar.

Haarwortels (grafts) die tijdens de haartransplantatie uit de baardregio worden verzameld, maken een zeer natuurlijk resultaat mogelijk. De reden hiervoor is dat hun structuur (textuur) over het algemeen sterk lijkt op die van het haar uit het nekgebied (het hoofdhaar).

De dichtheid en kwaliteit van de beschikbare baardharen hebben dan ook een grote invloed op het algehele succes van de haartransplantatie.

2. Borst- en Buikharen: Een Ideale Optie voor Geschikte Kandidaten

Borstharen (en buikharen) behoren tot de lichaamsharen die geschikt kunnen zijn voor een haartransplantatie.

Qua structuur kunnen de borstharen van sommige individuen zeer geschikt zijn voor een haartransplantatie. De geschiktheid van borsthaar als donormateriaal (de compatibiliteit met hoofdhaar) varieert echter sterk van persoon tot persoon.

Om deze reden wordt geschat dat slechts bij ongeveer 5 op de 100 mensen (5%) de borstharen de ideale eigenschappen bezitten om succesvol te worden ingezet bij een haartransplantatie.

3. Haren van Armen, Benen, Rug, Oksels en Schaamstreek: Theoretisch bruikbaar, maar in de praktijk zelden de voorkeur

Haren van de armen, benen, rug, oksels en de schaamstreek (genitale zone) kunnen theoretisch gezien worden gebruikt voor een haartransplantatie. Haren die uit deze gebieden worden verzameld, leveren in de praktijk echter over het algemeen niet de verwachte resultaten op.

Deze haren hebben een lage efficiëntie voor haartransplantatiedoeleinden en bieden doorgaans veel zwakkere resultaten in vergelijking met baard- en borstharen. Om deze reden wordt het over het algemeen afgeraden (niet geprefereerd) om haren uit deze zones te gebruiken.

Desalniettemin zijn er enkele experts, zoals Dr. Umar, die succesvolle resultaten hebben behaald met het gebruik van arm- en beenharen. Hij heeft opmerkelijke successen geboekt op dit specifieke gebied, en wij erkennen en waarderen deze succesvolle resultaten ten zeerste.

---

Onze Aanpak bij de AHD-Kliniek:

Als AHD-kliniek gebruiken wij al sinds 2010 lichaamshaar als alternatieve (secundaire) reservebron. Binnen onze kliniek gebruiken we bij gemiddeld één op de vijf patiënten baardhaar, en bij vijf op de honderd patiënten (5%) borsthaar.

We hebben het onderwerp haartransplantatie van baardhaar al in detail besproken in een ander artikel.

Daarom zullen we ons in dít artikel verder richten op de haartransplantatie van borsthaar.

Hoe wordt een Haartransplantatie van Borsthaar Uitgevoerd?

Deze procedure is sterk vergelijkbaar met een klassieke FUE-haartransplantatie. Het enige (en cruciale) verschil is het donorgebied waar de grafts worden verzameld.

De graft-extractie (het verzamelen van de grafts) uit de baard- of borstregio heeft echter zijn eigen unieke kenmerken en moeilijkheden.

Laten we nu kort de fasen (stappen) van deze specifieke operatie bekijken.

1) De Voorbereiding

Het donorgebied op de borst, waar de grafts zullen worden verzameld, wordt eerst gemarkeerd met een stift en vervolgens gesteriliseerd met een antiseptische oplossing. Nadat de sterilisatie is voltooid, wordt er lokale anesthesie (verdoving) in het gebied toegepast.

Deze verdoving is echter technisch lastiger dan in het nekgebied, omdat de borstregio geen specifieke anatomische ‘ankerpunten’ heeft (zoals het nekgebied die wel heeft). Hierdoor is er vaak ook een grotere hoeveelheid verdovingsvloeistof (anestheticum) nodig.

De meest correcte methode is om de anesthesie toe te passen door het gebied in kleinere zones op te delen. Dit betekent dat er steeds slechts één specifieke zone wordt verdoofd, waarna de grafts uit die zone één voor één worden geëxtraheerd. Vervolgens gaat men door naar de volgende zone. Deze gefaseerde aanpak helpt om het risico op complicaties gerelateerd aan de (hogere dosis) anesthesie te verminderen.

Na de verdoving wordt er fysiologisch zout (saliene oplossing) onder de huid geïnjecteerd om de huid strakker te maken (op te spannen). Deze ’tumescente’ techniek zorgt ervoor dat de grafts veel eenvoudiger kunnen worden geëxtraheerd en maakt de procedure comfortabeler.

2) De Graft-Extractie Procedure (Het Verzamelen)

Tijdens de haartransplantatie van borsthaar wordt de graft-extractie procedure uitgevoerd met de klassieke FUE-methode.

Afhankelijk van de voorkeur van de chirurg, kan hij/zij de grafts één voor één extraheren met behulp van een micromotor of via de manuele methode (handmatige extractie).

De diameter van de punch (het boortje) die wordt gebruikt voor de extractie, moet doorgaans tussen 0,6 mm en 0,8 mm liggen. Deze diameter moet zorgvuldig worden gekozen, passend bij de dikte (diameter) van de specifieke borsthaargrafts.

Indien er een punch met een te brede diameter wordt gekozen, kunnen de punctuele littekens (de kleine ‘puntlittekens’) prominenter zichtbaar blijven. Daarom is de keuze van de juiste punchdiameter tijdens de extractiefase van cruciaal belang.

Aandachtspunten bij de Graft-Extractie van de Borst

Een cruciaal punt bij de haartransplantatie van borsthaar is het feit dat borstharen onder een veel scherpere (spitsere) hoek uit de huid groeien dan hoofdhaar; ze liggen nagenoeg plat op de huid.

Deze situatie maakt het technisch zeer uitdagend en vereist dat de hoek, de richting én de diepte van de FUE-punch (het boortje) uiterst nauwkeurig worden aangepast (afgestemd) op elke individuele graft.

De graft-extractie procedure uit de borstregio is een toepassing die significant meer vaardigheid, kennis en ervaring vereist dan een standaard FUE-procedure op de hoofdhuid.

Indien de arts die de extractie uitvoert onervaren is, kan er een hoog percentage ’transectie’ optreden (het doorsnijden, beschadigen of onthoofden van de graft). Dit leidt onvermijdelijk tot graft-verlies (een lage overlevingskans) en vormt een zeer serieus obstakel voor het behalen van een succesvol, natuurlijk resultaat.

Om deze reden moet de extractieprocedure van borsthaar veel voorzichtiger en langzamer worden uitgevoerd dan een standaard FLE. Deze fase, die een extreem hoge mate van technische vaardigheid vereist, kan daardoor (logischerwijs) ook langer duren.

Echter, met de juiste techniek en de benodigde ervaring is het absoluut mogelijk om succesvolle resultaten te behalen.

3) De Kanaalopenings- en Implantatiefase (Plaatsing)

Bij een haartransplantatie van borsthaar wordt de fase van het openen van de kanalen en het implanteren van de grafts (de plaatsing) op een vergelijkbare wijze uitgevoerd als bij een klassieke haartransplantatie.

Eerst wordt het ontvangstgebied (de ‘recipient zone’) lokaal verdoofd. Vervolgens worden er in het ontvangstgebied incisies (kanaaltjes/sleufjes) gemaakt voor de grafts, waarin de grafts zorgvuldig worden geplaatst (de FUE/Saffier-methode).

Afhankelijk van de voorkeur van de chirurg kunnen het openen van de kanalen en het implanteren van de grafts echter ook gelijktijdig (in één enkele handeling) worden uitgevoerd middels de ongeschoren DHI-methode. De DHI-methode is in het bijzonder een geprefereerde methode (een techniek die de voorkeur geniet) tijdens haartransplantatieprocedures met lichaamshaar (BHT).

Als AHD-Kliniek geven wij, vanwege de vele voordelen die deze methode biedt, de voorkeur aan het gebruik van de DHI-haartransplantatietechniek voor deze procedures.

Belangrijke Afsluitende Noot:

Een haartransplantatie met lichaamshaar (BHT) is een toepassing die aanzienlijk meer technische kennis en specialistische vaardigheid vereist dan een klassieke haartransplantatie (van hoofdhaar).

Om deze reden zal het samenwerken met een ervaren haartransplantatiechirurg (die gespecialiseerd is in BHT) uw kans op het behalen van succesvolle resultaten significant verhogen.

Hoeveel grafts kunnen er van de borst worden verzameld?

Het aantal grafts dat uit de borstregio kan worden verzameld (geëxtraheerd), varieert afhankelijk van de haardichtheid en haardikte in dat specifieke donorgebied.

Uit een borst- en buikgebied met een goede dichtheid en dikte is het mogelijk om 3.000 tot 3.500 grafts te verzamelen. Het is echter niet de juiste aanpak (of: niet raadzaam) om deze volledige hoeveelheid in één enkele dag te extraheren.

Voor een extractie van 3.000 grafts is het noodzakelijk om een planning van 2 tot 3 dagen te maken. Het maximale aantal grafts dat (veilig) op één dag verzameld kan worden, zou ongeveer 1.500 grafts moeten bedragen.

Dit aantal wordt als ideaal beschouwd om ervoor te zorgen dat de extractieprocedure op de meest efficiënte en veilige manier verloopt (en om het donorgebied niet te overbelasten).

Wat zijn de Voordelen en Nadelen van Borsthaar bij een Haartransplantatie?

De Voordelen

1. Extra (Aanvullende) Donorbron: Borstharen bieden een alternatief donorgebied (secundaire donorbron) voor de haartransplantatie. Indien de haren in het nekgebied (het primaire donorgebied) onvoldoende zijn, kan borsthaar dienen als een cruciale extra (aanvullende) bron van grafts.

2. Ideaal voor Verdichting (Densificatie): Borstharen zijn zeer nuttig om de algehele haardichtheid te verhogen. Het toevoegen van deze (vaak dikkere) grafts, met name in zones die al dunner (schaarser) zijn, zorgt voor een toename in (visueel) volume en een betere dekking.

3. Haren met een Dikke Diameter (Dikke/Stugge Structuur): Borstharen kunnen (bij sommige patiënten) van nature dikker en stugger (daha kalın ve sert) zijn dan hoofdhaar. Dit kan een significant voordeel zijn, met name wanneer ze gecombineerd worden met andere dikke haartypes, zoals baardhaar, om de algehele dichtheid te maximaliseren.

De Nadelen

1. Korte Anagene Fase: De anagene fase (actieve groeifase) van borsthaar is aanzienlijk korter dan die van hoofdhaar. Hierdoor kunnen deze getransplanteerde haren doorgaans niet langer dan 5 cm groeien. Dit kan een beperkende factor zijn voor patiënten die hun (getransplanteerde) haar lang(er) willen laten groeien.
2. Hoger Risico op Graftverlies: Indien de borstharen erg fijn en zwak van structuur zijn, kan het risico op transectie (het beschadigen van de graft tijdens de extractie) toenemen. Bovendien kunnen deze fijnere haren meer moeite hebben om succesvol ‘aan te slaan’ (te overleven en te groeien) in het ontvangstgebied.
3. Meer Grafts Nodig voor Visuele Dichtheid: Borstharen bestaan doorgaans uit enkelvoudige grafts (folliculaire eenheden met slechts één haar), in tegenstelling tot hoofdhaar-grafts die vaak 2-3 haren bevatten. Hierdoor is er (logischerwijs) een hoger totaal aantal BHT-grafts nodig om dezelfde visuele dichtheid (dekking) te bereiken.
4. Zichtbare Littekens bij een Donkere Huid: Bij patiënten met een donkere huidskleur, en in het bijzonder bij zwarte mensen, bestaat er een hoger risico dat de kleine, punctuele littekens (de ‘puntjes’ van de FUE-extractie) prominenter zichtbaar blijven, vaak als witte stipjes (hypopigmentatie). Dit kan leiden tot een ongewenst cosmetisch resultaat in het donorgebied (de borst).
5. Technisch Veeleisende Extractie: Zoals eerder vermeld, groeien borstharen onder een zeer scherpe (platte) hoek en liggen ze bijna horizontaal op de huid. Dit maakt de extractie technisch zeer veeleisend (moeilijk). Deze procedure vereist gespecialiseerde expertise en vaardigheid; bij een incorrecte techniek zal het transectie-percentage (het percentage beschadigde grafts) aanzienlijk toenemen.
6. Noodzaak tot Scheren: Om de grafts nauwkeurig en veilig te kunnen extraheren, is het noodzakelijk dat het volledige donorgebied (de borst) moet worden geschoren. Voor patiënten die normaal gesproken hun borsthaar niet scheren, kan dit als een (tijdelijk) cosmetisch nadeel worden ervaren.

Het Postoperatieve Proces na een Haartransplantatie met Lichaamshaar

Het Herstelproces: De patiënt kan direct na de operatie terugkeren naar zijn of haar huis of hotel. Binnen enkele dagen kan hij/zij het sociale en professionele (werk)leven weer hervatten.

Het herstelproces na een haartransplantatie van borsthaar is sterk vergelijkbaar met dat van een klassieke haartransplantatie (van hoofdhaar). De directe wondjes, korstvorming (de korstjes) en eventuele zwelling verdwijnen doorgaans binnen enkele dagen.

Shock Loss (Tijdelijke Uitval): De getransplanteerde haren (zowel van het hoofd als van het lichaam) ervaren doorgaans een ‘shock loss’ (een tijdelijke, normale uitvalfase).

Dit proces begint meestal na de 2e maand, en vanaf de 4e maand beginnen de haren (zowel de haren van de borst als van het hoofd) opnieuw te groeien.

De Resultaten: Na 9 maanden wordt verwacht dat circa 90% van de (getransplanteerde) haren is uitgegroeid. Voor het definitieve eindresultaat is echter een periode van 12 tot 15 maanden nodig.

Antibiotica en Minoxidil: Het wordt aanbevolen om een antibiotische zalf te gebruiken om de genezing van de extractieplaatsen (de wondjes) op de borstregio te ondersteunen.

Daarnaast kan het (topisch) aanbrengen van Minoxidil op het geïmplanteerde gebied (het ontvangstgebied) een positieve bijdrage leveren aan het algehele groeiproces.

PRP Behandeling (Platelet-Rich Plasma): Een PRP-behandeling (Platelet-Rich Plasma) kan de haarwortels (follikels) helpen om de haargroei te stimuleren en kan tevens het herstelproces na de ingreep versnellen.

Conclusie
Een haartransplantatie met borsthaar (BHT) kan, mits uitgevoerd met de juiste techniek en expertise, succesvolle resultaten opleveren. Het is echter niet voor ieder individu (niet voor elke patiënt) de meest geschikte oplossing.

Afhankelijk van de dikte, de dichtheid en de persoonlijke kenmerken van het borsthaar van de patiënt, is dit een procedure die gespecialiseerde expertise en vaardigheid vereist.

Prijzen van Lichaamshaartransplantatie (BHT) in Turkije

Een haartransplantatie met lichaamshaar (BHT) is duurder in vergelijking met een klassieke haartransplantatie (van hoofdhaar).

Dit is een direct gevolg van het feit dat deze procedure significant meer technische vaardigheid en gespecialiseerde kennis vereist. Het aantal chirurgen wereldwijd dat in staat is om een BHT-procedure (graft-extractie van het lichaam) succesvol uit te voeren, is zeer beperkt, wat logischerwijs leidt tot hogere prijzen.

Ook in Turkije liggen de prijzen voor een BHT-procedure hoger dan de prijzen voor een traditionele haartransplantatie.

Desondanks, staat Turkije internationaal bekend als een land dat haartransplantatiediensten van hoge kwaliteit aanbiedt tegen zeer concurrerende (gunstige) prijzen, dankzij de vele ervaren klinieken en chirurgen die het land rijk is.

Wereldwijde Gemiddelde Prijzen (BHT)

De prijzen voor een haartransplantatie met lichaamshaar (BHT) variëren wereldwijd doorgaans tussen de 5.000 en 20.000 USD.

Deze kosten kunnen verschillen afhankelijk van factoren zoals het aantal te transplanteren grafts, de geografische locatie (het land) en de specifieke ervaring van de chirurg.

In de AHD-kliniek, opgericht door Dr. Hakan Doğanay, wordt lichaamshaar (BHT) al vele jaren met groot succes toegepast als een cruciale reservebron bij haartransplantaties.

Indien u een haartransplantatie met lichaamshaar (BHT) overweegt, kunt u de eerste stap zetten door een gratis en vrijblijvend consult in te plannen bij de AHD-kliniek; één van de zeldzame klinieken die gespecialiseerd is in het succesvol uitvoeren van deze complexe procedure.

Veelgestelde Vragen